آگهی دفاع از رساله دکتری
پردیس علـوم
دانشکده شیمی

عنوان: سنتز و شناسایی نانوساختارهای کربنی و نانوذرات مغناطیسی اصلاح سطح شده و بررسی اثر آنها در تاخوردگی مجدد آلفا آمیلاز و غلبه بر تجمع پروتئین آلفاسینوکلئین

دانشجو: مرضیه قائیدامینی
رشته:  نانوشیمی

استاد راهنما: آقای دکترعلی نعمتی- آقای دکترعلی اکبر صبوری

زمان : سه شنبه 2 مهر 1398 ساعت 16-14
مکان : اتاق ۱۲۳ پردیس علوم دانشکده شیمی

چکیده:

برخی از پروتئین ها غلظت پایینی در بدن دارند بنابراین مجبور به تولید آن ها به کمک بایوتکنولوژی هستیم وقتی پروتئین در بدن یک باکتری میزبان بیش از حد بیان می شود اغلب تجمعات پروتیئن غیرفعال که اینکلوژن بادی نامیده می شوند را تولید می کنند. از آنجایی که تجمع پروتئین یک فرایند ناخواسته در بیوتکنولوژی و مطالعات دارویی است، تا خوردگی مجدد پروتئین می تواند در کاربردهای زیست دارویی بسیار مفید باشد. در این پژوهش ستون کروماتوگرافی جدیدی جهت تاخوردگی مجدد پروتئین طراحی شده است. بدین ترتیب که ابتدا نانوذرات مغناطیسی با اندازه ده نانومتر تهیه  و با استفاده از آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان پوشش داده شدند، از طرفی ژل سفاروز فعال شد و سپس طی فرایند چند مرحله ای نانوذرات بر روی سطح ژل نشانده شدند. سپس ژل حاوی نانوذرات که روی سطح خود گروه های آمین فعال دارد به یک مولکول که نقش چپرون را برای ما ایفا می کند متصل شدند. در نهایت از این ذرات ژل حاوی نانوذرات همراه شده با چپرون به عنوان پر کننده ستون کروماتوگرافی استفاده شد. چپرون های مولکولی مصنوعی تثبیت شده بر سطح رزین عامدارشده با نانوذرات، پروتئین را بدون استفاده از هیچ گونه مواد افزودنی برای تا خوردن صحیحش تحریک می نمایند. در این پژوهش علاوه بر تلاش برای بازگشت پروتئین به فرم اصلی خود از تشکیل فیبریلـهای پروتئینی نیز ممانعت شد. خودتجمعی پروتئین های ویژه و تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی منجر به تعداد زیادی از بیماری های وابسته به سن همچون آلزایمر، هانتینگتون، پارکینسون و دیابت نوع دوم نیز می شود. فهم چگونگی تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی از پروتئین آلفا-سینوکلین )عامل اصلی بیماری پارکینسون( و بررسی عواملی که قادرند از تشکیل این ساختارها ممانعت نمایند در بایوتکنولوژی بسیار مهم و ضروری است. در این پژوهش نانوذرات گرافن اکسید و گرافن کوانتوم دات بدلیل خواص فیزیکوشیمیایی ویژه، سمیت پایین و زیست سازگاری بالا برای ممانعت از تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی استفاده شدند. این نانوساختارها از طریق برهم کنش های ویژه و جذب سطحی مونومر های پروتئین آلفا-سینوکلئین بر سطح خود باعث کاهش سرعت فرایند تجمع شده و مانع از فیبریلاسیون پروتئین می شود که با آنالیزهای مختلف مورد تایید قرار گرفت.