مطالعه سیانوباکتریهای مولد توکسین آبهای سطحی تهران و بررسی قابلیت استفاده از آنها به عنوان نشانگر زیستی ارزیابی کیفیت آب / یاسمن توکلی - science- دانشکدگان علوم
لینک جلسه دفاع: Vroom.ut.ac.ir/biology1
چکیده:
حضور سیانوباکتریها در منابع آبی از نظر توانایی تولید توکسینهای سیانوباکتریایی حائز اهمیت است. در این مطالعه پوشش سطحی سیانوباکتریها در سه منبع آب سطحی استان تهران از طریق سنجش از دور و با استفاده از تصاویر ماهوارهای موجود در سال 1397 مورد بررسی قرار گرفت. همچنین نمونهگیری از آب سطحی به منظور غنیسازی و جداسازی سیانوباکتریهای بومی انجام شد. در مجموع 16 سیانوباکتری بومی از سه منطقه جدا شد که بر اساس بررسیهای تاکسونومی انجام شده متعلق به سه گروه Synechococcales ، Oscillatoriales و Nostocales بودند. توالی بخشی از ژن 16S rRNA جدایهها نیز تکثیر و مورد بررسی فیلوژنی قرار گرفتند. میزان شباهت توالیهای به دست آمده با توالی سویههای موجود در دیتابیس ژنومی در گستره 99-92.3 % قرار داشت. همچنین بررسی خصوصیات فیزیولوژی سویهها منجر به شناسایی 7 سویهی تثبیت کنندهی نیتروژن، 3 سویهی مقاوم به شوری، 11 سویه مقاوم به سولفید و 3 سویهی با توانایی رشد هتروتروفی گردید. در قدم بعدی سویهها از نظر توانایی تولید سیانوتوکسینها مورد بررسی قرار گرفتند. عصارهی خام متابولیتی سه سویه درصد کشندگی بالای 50 % را در آزمون آزمون سمیت زیستی بر روی لارو میگوی آب شور نشان داد. همچنین بررسی فراکشن داخل و خارج سلولی با استفاده از UPLC-MS/MS حضور سیانوتوکسینها در 6 سویه را تایید کرد. سویهی Phormidium sp.UTMC6001 با تولید همزمان 7 واریانت میکروسیستین در غلظت کلی ng/mgDW 130.6 و آناتوکسین سویهی اصلی مولد توکسین شناخته شد. همچنین در بررسی مولکولی انجام شده حضور ژن mcyE مربوط به بیوسنتز میکروسیستین در ژنوم آن تایید گردید. در این مطالعه همچنین برای اولین بار تولید سیلیندرواسپرموپسین در یک سویهی پیکوسیانوباکتری تکسلولی در غلظت کلی ng/mgDW 1.0 گزارش شد. به طور کلی نتایج این پژوهش حضور شش تاکسون مختلف سیانوباکتری در سد لتیان با پتانسیل تولید سیانوتوکسینها را نشان داد. این در حالی است که هیچکدام از سویههای جداسازی شده از نمونههای دو سد طالقان و امیرکبیر به عنوان مولد توکسین تشخیص داده نشدند. با در نظر گرفتن اطلاعات محدود در زمینهی سیانوباکتریهای بومی مولد توکسین در خاورمیانه، نتایج این پژوهش قدم مهمی در کمک به توسعهی روشهای جدید کنترل منابع آبی در آینده خواهد بود.