در این طرح برای اولین بار اینورتر فتوولتاییکی ساخته شد که وظیفه دو اینورتر متصل به شبکه و مستقل از شبکه را در یک دستگاه ادغام کرده است. این تجهیز به کارگیری انرژی فتوولتاییک را به عنوان یک منبع در پدافند غیر عامل امکان پذیر می سازد. ظرفیت اینورتر در حالت متصل به شبکه 3.3 کیلووات و در حالت مستقل از شبکه 2.2 کیلووات است. این طرح در فاصله سال های 1388 تا 1391 به سفارش سازمان انرژی های نو ایران (سانا) انجام شده است.

اینورتر پشتیبان دانشگاه تهران (سمت چپ) در کنار سیستم پشتیبان شرکت SMA که عملکرد سه دستگاه (در سمت راست) را در یک دستگاه ادغام کرده است.